Rootsreis

Op dit moment, drie jaar geleden verbleven wij met onze dochters in China.

Voor hen was het de eerste keer dat zij echt het land beleefden waar hun wortels liggen.

Al weer 20 jaar geleden adopteerden wij onze oudste uit de provincie Anhui en 3 jaar later onze jongste uit de provincie Guangdong.

Deze lieve schattige baby's die wij toen mochten ontvangen zijn nu opgegroeid tot 2 jonge zelfbewuste vrouwen.

Toen ze klein waren vertelden wij hen al dat wij ooit het land van hun geboorte samen met hen wilden bezoeken, en in 2017 was het dan zover. We hadden gewacht tot beide oud genoeg waren om het volledig te kunnen ervaren en begrijpen. 

Wij bezochten de plaatsen waar ze de eerste maanden van hun leven hebben doorgebracht. Heel onwerkelijk, raar ook dat je als ouder verder niets weet van de eerste maanden van hun leven daar, je ziet de stad, de plaats waar ze gevonden zijn.

De ene stad ( Huazhou ) één en al armoede, niet eens een stoep om veilig op te lopen, de andere ( Bengbu)een luxe wereldstad, alles even netjes onderhouden en mooie betegelde voetpaden. 

Voor hen was het net zo goed vreemd, al beleefden ze het beiden heel verschillend.

Onze jongste voelde zich er heel erg thuis, ze zag er net zo uit als iedereen, dat vond ze fijn.  Alleen het eten was een beetje lastig;o)

Ontvangst in het tehuis

Ze werden hartelijk ontvangen in het tehuis waar ze hadden verbleven. De directie maakte er echt een bijzonder moment van voor hen. Ze ontmoetten het personeel die voor hen had gezorgd.

Voor onze oudste en voor ons en voor haar als nanny was het erg emotioneel. Deze vrouw had zichtbaar van haar gehouden, ze hield haar hand de hele tijd vast, en moest huilen. Zelfs de directeur die er ten tijde van haar nog niet werkte was zichtbaar ontroerd. Wat moet het voor de nanny h mooi zijn geweest te zien hoe het nu met één van haar zorgkinderen ging.

Ik had beide meiden een dik notitieboek gegeven, om alles in op te schrijven: waar ze waren geweest, wat ze hebben gezien, hoe het voelde, wat het hen deed enz. 

Vreemd genoeg, voelde het ook voor mij als een soort van thuis, heimwee had ik na de adoptiereizen, maar ook na deze reis. Het wordt een stukje van jou, denk ik als jouw kinderen daar vandaan komen.

Guilin

Voor de rust en ontspanning gingen wij naar Yangshuo in de provincie Guilin in het Karstgebergte, hoe prachtig en indrukwekkend was dat. De foto hier naast deze blog is van een van de mooiste uitzichten daar. Wij hebben van datzelfde punt nu een grote canvasfoto in de kamer hangen, als herinnering aan deze mooie reis. 

Wij verbleven in een bed en breakfast  "the Outside inn", dit is van een Nederlandse eigenaar. Mooie authentieke verblijven en heerlijk eten.

 

Daar zagen wij ook het echte China, het platteland, hoe de mensen leefden. Wij hebben lieve en behulpzame mensen ontmoet. De Chinezen zijn erg vriendelijk.

Als je een mooie indrukwekkende reis wilt beleven is Guilin echt een aanrader!

 

Aan het einde van de reis bezochten wij Beijing , voor ons als ouders was dat de 3e keer. Wij gingen er dan ook echt heen omdat wij het nodig vonden om deze stad aan de meiden te laten zien en samen de grote muur te bewandelen.

 

Ik ben dankbaar dat het mogelijk was samen deze reis te maken. Het leek mij  voor hen heel belangrijk om kennis te maken met het land waar je vandaan komt. Onze jongste verlangde er al als klein meisje naar, de oudste ging mee omdat we allemaal gingen, maar had niet het gevoel dat ze daar zo'n behoefte aan had.

Ook best ingrijpend, wetend dat je dichtbij je biologische familie bent, maar geen idee hebt waar ze zijn, of wie ze zijn.....

Was het goed om er naar toe te gaan?

Achteraf was het voor beide heel goed, het is toch een puzzelstukje in hun identiteit. 

 

Door beide heel verschillend beleefd en verwerkt, maar uiteindelijk heeft het voor beide in ieder geval bijgedragen aan het accepteren van hun afkomst, uiterlijk, het volk waartoe ze behoren. Tot trots zijn op hun afkomst en zichzelf accepteren dat dit bij hen hoort.

 

Vanwege hun privacy ga ik hier niet verderop in.

Maar ik hoop dat deze blog een beetje mag helpen voor jou als adoptie-ouder of als geadopteerde zelf. Mocht je hier verder over door willen praten, dan kun je ook bij mij terecht, mail gerust voor een afspraak!